Fotoğrafın Tamamını Göremiyorlar!

Somaspor’umuz, lider olduğumuz bal liginin 2 yarısı güzel bir galibiyetle başladı.
Maça gelenler bol gol seyretti, hop oturup hop kalktı..

KÖŞE:Hakan DURUR

Fazla kişiler üzerinden konuşmak istemiyorum ama yinede değinmek istediğim küçük bir konu var.
Tribünde seyirciler arasında konuşulanlara kulak kabarttım.
Onların konuşmalarından birkaç şey paylaşmak istiyorum.
Fotoğrafın tamamını göremiyorlar, anlık karar veriyorlar.

Nedir fotoğrafın tamamı?

Seyirci gol görmek ister, ikiyi ister, üçü ister galibiyet ister takımının kazanmasını ister.
Bunlar gayet normal..
Sahadaki futbolcu kardeşlerimiz ne istiyor?
Tabii ki aynı seyirci düşüncesindeler.
Bunun içinde çaba harcıyorlar.
Saha içinde ne yapması gerekiyorsa yapmaya çalışıyorlar.
Bazen hata yapanlar olabiliyor.
Nitekim de öyle oldu..
Çok kritik bir anda kalecimiz hatalı bir gol yedi.
Maç 2-2 ye geldi.
Herkes homurdanmaya, hayıflanmaya başladı, ama maç bitmemişti..




İşte fotoğrafın tamamı orada gözükmeye başladı.
İnatla gol aramaya devam ettik ve beklenen gol gecikmedi, geldi.
Gol olunca yine hepimiz havalarda, golü atan kardeşimizi takip ettim seyirciyle gol sevincini paylaştı ve sonra direk kalecimiz Onur’a geldi. Sevincini onunla da paylaştı.
Ne diyordu sizce orada?
Evet çok önemli şampiyonluğa inanmaktı o davranış.
Arkadaşlığın zirvesiydi o davranış.
Takım içinde böyle olurlarsa sonunda gülen hepimiz oluruz.
Bu takım olmanın işaretleriydi.
Gol yerken de takım olarak yiyoruz, gol atarken de takım olarak atıyoruz.
Bu yolda devam çocuklar..

Maç bitti, seyirci olarak sevinç yaşıyorduk.
Futbolcu kardeşlerimizde bu sevince katıldılar.
Tribünlerin onları davet edip beraber bu sevinci yaşaması fotoğrafı daha da büyütüyordu.
Şampiyonluk için gerekli bir parçada en güzel şekilde gözüküyordu..

Büyük Soma taraftarı takımının yanında muhteşem bir güç olarak vardı.
Var oldukça da inanılmaz bir 12. adam, gurur duydum sizlerle böyle devam.
Herkes üzerine düşeni yapınca Rabbim ŞAMPİYONLUĞU bu sene nasip edecek bizlere inşallah.
Selam ve saygılarımla Hakan Durur (tüm yazılarını oku)